Εξωστρέφεια
Ο δρόμος εξόδου από την εσωστρέφεια είναι επίπονος, αλλά σαφώς πιο ανταποδοτικός.«ΑΥΤΗ δεν είναι πραγματική Maserati», λένε κάποιοι νοσταλγοί του παρελθόντος με αφορμή τη νέα Ghibli. Νοσταλγοί ενός παρελθόντος, βέβαια, που οι ίδιοι οι άνθρωποι της εταιρείας προτιμούν να ξεχάσουν. Τότε τα αυτοκίνητά της σχεδιάζονταν με τα μέτρα των Ιταλών, τις ανάγκες τους και, βέβαια, την ανοχή τους στα όποια προβλήματα ποιότητας. Η ιταλική αγορά ήταν η 2η σημαντικότερη έπειτα από εκείνη της Γερμανίας για την εξειδικευμένη αυτή φίρμα, η οποία δεν κατάφερνε καλά καλά να κατασκευάσει πάνω από 300 αυτοκίνητα το χρόνο. Δηλαδή πρακτικά κυλούσε ένα αυτοκίνητο την ημέρα από τη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου. Είναι προφανές και στον πιο αδαή περί τα επιχειρηματικά ότι μια τέτοια εξίσωση δεν παρέχει μια βιώσιμη λύση.
Σήμερα, με τη γειτονική χώρα να βαδίζει στα δικά μας οικονομικά μονοπάτια, οι πωλήσεις των αυτοκινήτων έχουν καταρρεύσει, και τα ακριβά μοντέλα -τι ειρωνεία για μια χώρα με τέτοια παράδοση- βρίσκονται πρακτικά υπό διωγμό. Κι όμως, η Maserati αυξάνει συνεχώς τον όγκο των πωλήσεών της, προσδοκώντας ότι το 2015 θα διαθέτει σε όλο τον κόσμο 50.000 αυτοκίνητα! Πώς έγινε αυτό; Πολύ απλά, η φίρμα, όταν την απέκτησε η Ferrari, επαναλανσαρίστηκε και άνοιξε τα φτερά της σε όλες τις μεγάλες αγορές του κόσμου, από την Αμερική μέχρι τη Ρωσία και την Κίνα. ¶ραγε οι ανάγκες των συγκεκριμένων αγορών θα μπορούσαν να έχουν αλλοιώσει το χαρακτήρα των αυτοκινήτων της; Ασφαλώς, αλλά η πράξη δείχνει ότι δε συνέβη κάτι τέτοιο. Απλώς ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τινάξουν από πάνω τους τα προβλήματα που κουβαλούσαν για δεκαετίες.
Μέσα στο μήνα που πέρασε είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον Δημήτρη Κορρέ, τον άνθρωπο πίσω από το «ελληνικό supercar», και να πάρουμε γεύση από το δημιούργημά του. Ο ίδιος απορρίπτει τον όρο «supercar» - καμία σχέση, άλλωστε, αφού το αυτοκίνητο, που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της εξέλιξής του, δεν έχει όμοιό του σε αυτόν τον πλανήτη. «Δε θα έφτιαχνα ποτέ κάτι που κάνει ήδη κάποιος άλλος.» Μιλάει με πάθος και ενθουσιασμό για το Korres. Γυαλίζει το μάτι του, και αντιλαμβάνεσαι από την πρώτη στιγμή ότι καμιά δυσκολία δε θα σταθεί εμπόδιο σε αυτό το ανήσυχο πνεύμα, που φυσικά δεν προσδοκά στη βοήθεια του ελληνικού κράτους, και είναι έτοιμος να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην παγκόσμια αγορά.
Μήπως αυτός είναι ο δρόμος να βγούμε από την κρίση, και όχι με συναυλίες συμπαράστασης σε πρακτικές που μας οδήγησαν μέχρι εδώ; Για παράδειγμα, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον μέχρι τώρα ρόλο της ΕΡΤ στο πολιτιστικό κομμάτι. Όμως, γιατί θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο πως η όποια ποιοτική εκπομπή ή ταινία θα πρέπει να αφορά ένα περιορισμένο κοινό και κατ' ανάγκη να επιδοτείται η παραγωγή της; Γιατί αποκλείουμε να πουληθεί το ελληνικό πολιτιστικό προϊόν στη διεθνή αγορά; Όσοι επικαλούνται τη δυσκολία της ελληνικής γλώσσας, ας βρουν μια πειστική απάντηση, γιατί οι δανέζικες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές έχουν γίνει ανάρπαστες στον κόσμο, παρά την κακόηχη γλώσσα των πρωταγωνιστών.
Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να επιχειρηματολογούμε για τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν και να αφιερώσουμε την ενέργειά μας στην επίτευξη των στόχων μας;_ Μ. Σ.